Diferensya entre trocamientos de "Caesar Augustus"

Un artíkolo de la Vikipedya, la ansiklopedya líbera
Contenido eliminado Contenido añadido
ch robot Adjustado: sco:Augustus
Liña 117: Liña 117:
[[tl:Cesar Augusto]]
[[tl:Cesar Augusto]]
[[tr:Caesar Divi Filius Augustus]]
[[tr:Caesar Divi Filius Augustus]]
[[udm:Октавиан Август]]
[[uk:Октавіан Август]]
[[uk:Октавіан Август]]
[[ur:آگسٹس]]
[[ur:آگسٹس]]

Enderechamiento de 26 okt 2012 a las 20:27 la ora

Imajen de Caesar Augustus en Saragosa.

Caius Iulius Caesar Octavianus, GAIVS•IVLIVS•CAESAR•OCTAVIANVS), Caesar Augustus, Augustus o endemas Oktavius Augustus (Roma, 23 de Sietembre de 63 AEK - †Nola, 19 de Ogusto de 14 EK) era el suksesor de Iulius Caesar i el primer emperador romano kon el nombre ofisial de IMPERATOR CAESAR DIVI FILIVS AVGVSTVS.

El dechidió ke las provinsias de Hispania Tarraconensis i Lusitania yegasen a ser provinsias imperialas. Entre los anyos 7 i 2 AEK, Augustus troko la division de Hispania; en la provinsia Tarraconensis krio 7 konventos djuridikos: konvento Cartaginensis, konvento Tarraconensis, konvento Cluniacensis, konvento Asturum, konvento Lucensis i konvento Cesaraugustanum. En la division territoryala de la Peninsola Iberika sigio las divisiones naturalas i jeografikas de esta. El konvento Cesaraugustano se topava en gran parte de la Valey del Evro, espesialmente la sentrala, kaji todo el territorio de Aragon de oy endiya, endemas de partes de Navarra, La Rioja i chikas partes del Payis Basko, Burgos, Lleida, Soria i Guadalajara.

Amató la konkista de Hispania i endemas fondó la sivdad de Caesar Augusta kon veteranos de las gerras ala beira del Evro al otro lado de Salduie (aktuala Chuslibol).

El kresimiento de Roma yegó fiska Djermania en las ultimas anyadas de la vida de Augustus. Enel anyo 9 unos djermanos mandados por Arminius amortaron tres lejiones romanas mandadas por Publius Quinctilius Varus en la Batalya de la Selva de Teutoburgo.[1] Ma Augustus mando a Tiberius i Drusus ala Valey del Rin kon reushitá, ma ala fin, la Batalya de Teutoburgo amató el kresimiento romana en Djermania.[2]


Referensias

  1. Eck (2003), 101–102.
  2. Bunson (1994), 417.