Lashones del djudeo-espanyol

Un artíkolo de la Vikipedya, la ansiklopedya líbera
Lokalidades kon sefaradim en Europa.

Dientro del djudeo-espanyol se diferensyan dos grandes grupos dialektales: el oksidental (haketia, tetuani), kon mas enfluensya del arabo, mas kontakto kon el espanyol halis i deferensias en biervos komo "leer" ("meldar" sólu para lo relijiozo), i el oryental (djudezmo o djidio), ande pueden distingirse uno turkano i otro italo-balkaniko (kon las isolas de Rodas i Kos), kon mas enfluensia del italiano, el franzes i el turkano, afilu del grego i lenguas eslavas.

  • Djudeo-espanyol[1][2]
    • Djudeo-espanyol de Maroko
      • Haketia
      • Tetuani
    • Djudeo-espanyol oriental
      • Area sentrala en el sur delos Balkanes (este de Makedonia, Gresia, la Turkia i Mitzrayim) i dientro estan las areas de enfluensya de tres grandes sentros kulturales sefaradim: Istanbul, Selanik i Esmirna.
      • Area periferika europea en la norte i oeste delos Balkanes.
      • Area periferika ekstra-europea: Israel

Djudeo-espanyol oksidental[trocar | trocar el manadero]

El djudeo-espanyol oksidental (tambyen avlado en las sivdades espanyolas de Seuta i Meliya) esta kompuesto por la haketia i el tetuani. El tetuani es un lashon de la haketia avlado en Tetuan i en Oran.

El biervo haketia sale de del biervo hak’a, حكى, en arabo ke kere dizir kontar o avlar. La karakteristika prinsipala dela haketia frente a otros dialektos del djudeo-espanyol es sua re-ispanisasion en el syeklo XIX kuando se formo el Protektorado espanyol de Maroko.

Djudeo-espanyol oriental[trocar | trocar el manadero]

El djudeo-espanyol oriental es avlado en los Balkanes, la Turkia i Israel.

Referencias[trocar | trocar el manadero]

  1. El judeoespañol o ladino
  2. Quintana Rodríguez, Aldina (2006) Geografía lingüística del judeoespañol: estudio sincrónico y diacrónico. Bern: Peter Lang

Bibliografia[trocar | trocar el manadero]

  • Benharroch, B. Isaac. Diccionario de Haquetía.
  • Filipović, J., & Simović, I. (2012) El judeoespañol de Belgrado (Serbia): Un caso paradigmático de desplazamiento lingüístico en los Balcanes, Hispania, 95(3), 495-508. http://www.jstor.org/stable/23266151

Atamientos eksternos[trocar | trocar el manadero]


 
Djudeo-espanyol

Istorya | Distribusyon | Lashones | Kondjugasion | Ortografiya | Literatura | Bibliografia